Goede voornemens...

Terwijl ik bezig was met de groene weg had ik het me eigenlijk al voorgenomen: ik ga een racefiets kopen. Kijk, zo'n Surly is leuk voor vakantietochten (hij is onverwoestbaar), maar met z'n 17kg is het nou niet echt een vedergewicht. Ik moest vroeger niets hebben van huilebalken die 50 gram probeerden te sparen om zodoende harder te kunnen gaan. Eens stevig naar het toilet had in mijn ogen meer effect.


Tegenwoordig denk ik daar wat genuanceerder over. Je kunt natuurlijk stevig naar het toilet, en dan alsnóg die 50 gram besparen :-)   Nou ja, waar gaat dit heen... Hier heen: ik heb een racefiets gekocht. Het is een Rose Xeon-3100 en hij weegt ongeveer 7.5kg. Ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat lichter materiaal z'n voordelen heeft. De meer gebogen zithouding zal ook wel meewerken (aerodynamischer) en wellicht zit er ook wel een flink stuk tussen mijn oren. Bottom line is dat ik tegenwoordig flink harder ga!

Rose XEON 3100

Er zitten wat snufjes op (ik zou mezelf niet zijn als het niet zo was) zoals een Shimano Ultegra Di2. Di2 is electrish en schakelt sneller en nauwkeuriger dan wát ook. Het heeft ook nadelen: het is marginaal zwaarder en het moet worden opgeladen. Dat betekent dat je óf je lader moet meenemen, óf dat je een beperkte actieradius hebt. Nu schijnt het dat in de Tour de France de accu's maar één keer tussendoor worden opgeladen, en dat is nog preventief ook. Ik ben niet bang om snel zonder prik komen te staan.

Shimano Di2

Het grootste voordeel zit hem in het nastellen: dat hoeft niet meer. Omdat het electronisch is gaat er ook niets uitlubberen en hoef je je derailleurs niet meer goed te zetten. Het rubber is 23mm dik, en da's de helt van de Surly. En dat voel je! De eerste ritten reed ik 'op' 8 bar en dat stuitert echt alle kanten op. Nadien op 6 en dat was al een stuk fijner. Lekrijden is in de eerste 250km ook al eens voorgekomen: een stuk schelp zorgde voor een lekke band. De remmen zijn fenomenaal. Op de Surly had ik ouderwetsche cantileverremmen waar ik van ellende kool-stop remblokjes in had gedaan. Het remde aardig.. dacht ik. De eerste noodstop met de ultegra remmen resulteerde bijna in een koprol! Ongelovelijk, wat een remkracht.

Waarom aluminium en geen carbon als carbon nóg lichter is? Ik las dat bij normale stervelingen stervelingen (lees: mensen die af en toe eens een ritje op de racefiets maken) de besparing in gewicht niet opweegt tegen de hogere prijs van carbon. Daarbij is carbon een flink stuk stugger, en dat vertaalt zich in moeilijker weggedrag en minder comfort. Wat bij mij écht de doorslag gaf was dat Carbon bij een val kan breken. Niet dat ik dat van plan was, maar ik zou het zonde vinden om na één crash mijn fiets te moeten wegdoen.

Ik rij rond met een Garmin Edge 800 met trap (cadans)- en hartsensor. Het allergrootste voordeel is dat ik nu op hartslag kan trainen. Oftewel: altijd 165 slagen per minuut vol proberen te houden. Met tegenwind betekent dat dat je wat minder hard fietst (je zit anders zo in het rode gebied), met wind mee betekent dat dat je wat harder moet trappen (en je dus ook écht hard gaat) omdat je hartslag anders te laag blijft. 165 slagen per minuut is bij mij zone '3' wat nog net onder de anaerobe grens is: dit houdt in dat mijn lichaam de normale reserves kan aanspreken en die met zuurstof dat ik inadem kan verbranden, in tegenstelling tot het anaeroob verstoken van reservers, waarbij er verzuring optreedt. Zie het als een kachel: met voldoende zuurstof komt er 'onschuldig' CO2 (stikstofdioxide) vrij, met te weinig zuurstof volgt onvolledige verbranding en wordt CO (koolmonoxide) gevormd. En dat is niet fijn.

Omdat ik toch ook in de winter en het voorjaar fiets, en ik geen zin heb in een natte rug (anders dan van zweet) moest ik iets bedenken om te voorkomen dat water van natte wegdekken kon tegenhouden. De oplossing die ik vond was de Crud Road Racer mkII spatborden.

Voor nog geen vier tientjes geen gezeik meer met sproei

 Het is een werkje om ze geinstalleerd te krijgen, maar... ze zitten perfect. Het is een systeem dat 'losjes' wordt bevestigd. Met andere woorden: het zwabbert wat, maar je ondervindt er totaal geen hinder van. Voor vier tientjes (en dat is inclusief verzendkosten) heb je ze in huis. Wat ik erg fijn vind is dat het achterspatbord doorloopt tot voorbij het voorderailleur. Dat zie je mooi op de foto hierboven. Precies daar wordt het spatbord breder, zodat modder en andere zooi niet op je derailleur terecht komen. Scheelt schoonmaakwerk en verlengt onbetwist de levensduur van je materiaal.