Dag 3: Sibton - Costessey

Eerst een zoekplaatje:

Voor het eerst in haar leven

Precies,  platfuß zoals de Duitsers zeggen. Maar laat ik bij het begin beginnen: vanochtend een stralende zon en een blauwe hemel. Kon niet mooier. Om 8:30 een 'full English breakfast' naar binnen geschoven en ik zat zowaar vol. Niet raar,  want ik taxeer het op zo'n 1500 calorieën. Minimaal. Aan tafel gepraat met twee ouderparen en bijbehorende kinders (die spoedig gingen trouwen,  dus niet van díe kinders)  die vandaag een stukje gingen fietsen. "to the coast,  so no hills for us" zeiden ze op mijn opmerking dat ik het toch wel heuvelig vond hier. Ik dacht nog: vanavond denken ze nog wel aan me.

 Fietsen kan zo mooi zijm

De etappe van vandaag was wat kort,  dus ik heb hem wat opgerekt: mijn eega gaf hoog op van Southwold,  aan de kust. Mooie gelegenheid om eens te kijken of er inderdaad geen heuvels zijn en wat extra km's te maken,  aangezien dat niet op de route ligt. Zo gezegd, zo gedaan en ik weet nu zeker dat die lui van vanochtend aan me denken. 

Vlak voor Southwold,  in een afdaling, sloeg het lot toe: een lekke achterband. De eerste in de vele duizenden kilometers die ik Surly bereden heb. Ik verdenk de Schwalbe Kojaks ervan. Die mogen dan wel hard gaan,  de lekbestendigheid is niet de beste. Ik heb het plakken weer eens geoefend, zodat ik mijn twee reservebanden nog even kan bewaren. Het was toch lekker weer en het geeft weer wat extra rusttijd.

Southwold, alwaar de zee niet waterpas is

Southwold is een prima stadje met een heel leuk, typisch Engels East coast strand en een pier. Ik had al wat tijd verloren met de lekke band en mijn late vertrektijd,  dus ik heb de pier niet bezocht. Dat doe ik de volgende keer met mijn aanstaande.

En de pier evenmin,  maar who cares met zo'n blauwe lucht! 

Na Southwold kwam de vriend van Demis Roussos me weer pesten.  Ik merk dat ik de benen heb om omhoog te rijden (ja,  het is echt heuvelig hier) maar met die wind gaat het echt zwaarder. 

Ik kwam door enorm mooie stukken Engeland vandaag, met huizen die alleen na een staatsloterij-uitkering van een veelvoud aan jaarsalarissen binnen bereik komen. Ik reed ook weer door eindeloze velden. Zolang de zon schijnt is dat geen probleem,  de wereld is dan zo veel mooier. Rond 12u besloot de zon echter sabbat te gaan houden en trok 'ie zich terug achter een dik witgrijs wolkendek. Zo deprimerend. 

Erg mooi landschap

De route ging uiteindelijk door Norwich. Ik vreesde het ergste,  maar onerecht. Norwich gaat op het lijstje "nog eens naartoe zonder fiets". Tuurlijk,  fietspaden kennen ze ook in Norwich niet en route 1, die ik volg, gaat echt dwars door hardcore shopping straten,  over het trottoir. Ik was redelijk rap Norwich uit en vervolgde de weg naar Costessey over een oude treinbaan. Dat levert de beste fietspaden op die er zijn: vaak kaarsrecht en weinig hoogteverschil. Het laatse stuk ging ook flink snel,  totdat mijn Garmin besloot me over een alternatief pad te sturen zodat ik wat sneller bij de B&b zou zijn. Lekker hoor,  ik heb niets met ATB'en en daar ging ik met mijn dunne bandjes over het zand en door de blubber. Het goede nieuws was dat ik direct bij de B&B uitkwam. Het slechte nieuws was dat de bel het niet deed en de B&B meneer siësta hield. Ik heb een half uurtje zitten wachten op een bankje (en een paar maal naar het telefoonnummer dat op de deur stond gebeld) voordat hij ontwaakte,  de deur opendeed en demonstreerde dat de bel het wel degelijk deed. Achteraf gezien was het time well spent,  want ik kon nog wat belangrijke telefoongesprekken naar huis voeren,  hè Jes en Es?  ;-)

Echt,  dit is onderdeel van national cycleway 1

Zit nu in een pub wat lokale bieren te proeven terwijl ik dit bericht typ. Ze vallen wat tegen maar het is beter dan kraanwater. Twee overleden stamgasten hebben hun eigen barkruk met initialen gekregen. Zo aan hun foto's te zien hadden ze tijdens hun leven al een eigen kruk,  maar het blijft een mooi gebaar. 

Tot morgen!

Bonus fotos:

Heerlijk eenvoudig,  had ik nog nooit eerder gezien, nu zie ik het in elk dorp

Today's lunch: de beste wielrenners eten pasta, dus waarom ik niet :-) 

Dag 2: Harwich - Sibton (White Horse Inn)

Hallo allemaal!

Wie denkt dat fietsroutes in Engeland autovrij zijn komt bedrogen uit. Ze zijn hooguit autoluw en dat ook nog eens op heel beperkte stukken. Het maakt niet zo veel uit,  maar het blijft oppassen: als je van achteren wordt gepasseerd dan nemen ze minimaal 2 meter ruimte in acht en halen ze je in als een slak,  maar komen ze van voren dan lijken ze gas bij te geven.

Vandaag eerst een stuk de 51 naar het westen gevolgd. Ik vond het verdacht lekker gaan. Toen de weg naar het noorden  en later naar het oosten  afboog wist ik waarom.

Alles is goed uitgepijld 

Er stond een bijzonder onfris (nu ja,  met 10 graden eigenlijk best wèl fris) windje vanuit het noordoosten. Die wind heeft me de rest van de dag niet meer verlaten. Heel soms had ik hem even mee,  in een gekke bocht  en soms speelde hij niet zo'n grote rol omdat ik vandaag voornamelijk tussen velden met oneindige hedgerows reed. Dat helpt wel wat tegen de wind,  maar helaas niet tegen de heuvels hier. Vandaag 679 hoogtemeters achter de kiezen en even hoog geëindigd als in Harwich :-) 

Soms staat er iets leuks in de hedgerowkant 

Al met al mag ik niet klagen. Hoewel,  Ipswich had voor mij niet gehoeven. Wat een draak van een stad. Erg veel heuvels midden in de stad,  veel verkeer en in no-time m'n gemiddelde naar de vaantjes. Nee,  dan is Framlingham een stuk leuker.

Framlingham -  Market Hill

Framlingham was het beoogde etappe-eind van vandaag. Het was alleen niet zo slim van deze Jodokus om op hoop van zegen een kamer te vinden. De enige die nog vrij was was £120 in een sjiek hotel. Genoeg ander spul vrij,  maar dat lag 8km terug aan de route. Daar beginnen we niet aan.

Het kostte me enorm veel moeite om online te komen onderweg. Ondanks dat ik meer electronica meesleep dan een Awacs vliegtuig,  wilde het niet lukken. Ik ben gefrustreerd doorgetrapt in de hoop onderweg iets te vinden. Frustratie is een goede bron van energie weet ik uit eerdere ervaringen. 

Heel klef,  maar deze kon ik niet laten 

Toen ik het gehucht Sibton in reed zag ik een richtingsbord met 'White Horse Inn'. Toevallig ook nog op mijn route. Nog geen 500 meter- en 5 minuten verder stond ik aan de bar om te vragen of ze een kamer hadden.

White Horse Inn 

Nou,  die hadden ze! Tegen gereduceerd tarief omdat ik 'maar alleen' ben (ze weten nog niet wat voor een zooi ik er van  kan maken in m'n eentje ;-)

Fietsen zonder tent heeft zo ook z'n voordelen

Dit gaat me morgen alleen niet meer gebeuren. Ik ga de route voor morgen uitpluizen en vooraf iets boeken. Dat is wel een risico met het weer: ik heb de een dag met 3 bft op kop. Eerder stoppen is er dus niet meer bij.  Aan de andere kant: als je weet dat je al iets hebt geboekt, dan sla je je zelf er wel doorheen.

Ik heb de tocht van vandaag afgesloten met een India Pale Ale. Laat ik daar nou bekend mee zijn! Ik zag hem op de tap (hij heet Indy Pale Ale en hij komt hier uit de buurt) en ik dacht: jij bent de mijne. Aldus geschiedde. 

Sorry,  maar nog voor ik een foto kon maken had mijn autonome hersenfunctie mijn lichaam opgedragen een slok te nemen. 

Tot slot: er loopt hier en pauw die een beetje van het pad is. 

Pauw op strooptocht 

Dat kreng is van de buren,  maar maakt er geen probleem van om tegen de pub-deur te gaan staan roepen dat hij eten wil. Toen hij na een setje nieuwe stembanden doorhad dat de pub dicht is tussen de middag droop hij af.

Tot morgen!

Ronald 

Dag 1: Rijswijk - Harwich

Zo,  de kop is eraf. Heb vandaag een flinke afstand afgelegd,  alleen niet op de fiets. Vandaag ging het voornamelijk met de boot.

Om 11:45u ben ik vertrokken. Eerst de banden even opgepompt en de ketting gesmeerd en toen richting de boot in Hoek van Holland gereden. Dit stuk ken ik op mijn duimpje: Hoek van Holland ligt aan mijn standaard racefiets rondje.

Op de goede weg

 Het regende en waaide vrij hard,  gelukkig wel uit de goede richting. Het doet me beseffen dat ik (als ik dan moet kiezen) liever regen dan wind heb. Op de regen kun je je kleden,  de wind is een ander verhaal. In je rug is het je vriend (vraag Demis Roussos maar)  als 'ie van voren komt ben je de pineut.

Aangekomen bij de boot heb ik heel brutaal voorgedrongen bij het inchecken: er stonden 15 auto's voor me en ik had weinig trek om te wachten en een longziekte op te lopen. Hierna was ik in 5 minuten op de boot, waar ik een plek in de business lounge heb geboekt.

Inschepen! 

Valt alles behalve tegen: fruit, koffie, wijn, alles is inbegrepen. Het beste bevalt me nog de stoel waarin ik lekker onderuit zit terwijl ik naar buiten kan kijken.

In de business lounge 

Op het achterdek hing een alleraardigst affiche met de vraag of ik al een bruinvis had gezien. Er schijnen er per overtocht gemiddeld zes te worden gezien. Ook Jan-van-Genten, dolfijnen en in zeer uitzonderlijke gevallen ook bultruggen en Orcas (!) behoren volgens het pamflet tot het zee-entertainment.

Verzin zelf een flauwe grap over de tewaterlating van een bruinvis

Voor ettertjes hebben ze hier ook een goede oplossing: stop ze in een kooi en gooi er een bal bij. Het houdt ze lekker bezig en de rest van de passagiers heeft geen last van ze.

Kooivoetbal

Ik kwam 19:30 UK tijd aan en was om 19:45 ingecheckt in Captain Fryatt (harrr). Een prima pub in een onogelijk stukje Engeland.

Fleurig Engeland 

Naast de pub zit een Indiaas restaurant en dat is goed te ruiken als ik het raam van mijn kamer open doeVanacht zal het wel beter zijn.

Captain Fryatt

Surly moest in het trappengat slapen van de pubmeneer. Dacht het niet,  die slaapt op de kamer vanavond :-)

Kom ik wel mee weg thuis 

Ben naar de dichtstbijzijnde supermarkt gelopen,  heb daar geld gepind en een tros bananen en een salade voor morgen gekocht. Vanavond vroeg naar bed,  morgen de eerste echte etappe.

R.

Eurovelo 12

Heb het plan nogmaals omgegooid. Bij nader inzien bleek bikeroutetoaster een gretige voorkeur voor bewoond gebied en autowegen te hebben. Ik pak nu sustrans route 1 of Eurovelo 12 naar Newcastle. Dat is nagenoeg 100% fietspad. Het kost me wel wat meer spierkracht helaas: 880 kilometer en 9700 hoogtemeters. Auw. Dat ga ik voelen.

Eurovelo 12

De eurovelo 12 is onderdeel van de North Sea Cycle route. Die stond met z'n 6666 km sowieso op het lijstje en nu pak ik en passant een klein stukje mee. Dat scheelt weer ;)

North Sea Cycle Route

Ik heb de routegegevens hier opgeslagen mocht je geïnteresseerd zijn.

Fietsvakantie 2014: Engeland

Vers van de pers: nog geen 24 uur voordat ik aan de ronde van Nederland zou beginnen (1300km langs de landsgrenzen van Nederland) bedacht ik me dat Engeland toch eigenlijk leuker is en me een reden geeft om geen kampeertroep mee te hoeven slepen: ik ga lekker in B&Bs en pubs slapen. Een echte route heb ik niet; ik heb bikeroutetoaster het begin- en eindpunt gegeven, en kijk eens waar die mee kwam:

De route door Engeland

Nu heb ik wel wat vertrouwen in bikeroutetoaster, maar of het ook allemaal begaanbare fietspaden zijn moet ik nog maar afwachten. Er zal hier en daar wel een foutje in zitten, maar dat vangen we onderweg wel op. Ik heb de 'AA for the road ahead 2010 Concise road atlas Britain' in mijn fietstas zitten dus komen doe ik er wel. De route voert midden door Yorkshire, waar we afgelopen November nog waren. Ik had toen niet kunnen denken dat ik een half jaar later met de fiets door hetzelfde gebied zou crossen. Volgens de kaart kom ik zelfs door Kettlewell; daar sliepen we in een erg leuke pub met l-e-g-e-n-d-a-r-i-s-c-h ontbijt. Zoveel dat ik het zowat niet op kreeg. Lijkt me leuk om het zo te plannen dat ik daar weer kan slapen.

De route is ongeveer 800km, maar daar komt altijd meer bij dan je lief is in verband met verkeerd rijden, afgesloten wegen en noodgedwongen supermarktbezoeken die tijdens een fietsvakantie nooit op de weg lijken te liggen. Het hoogteprofiel geeft ongeveer 5200m aan en dat lijkt me een gezonde uitdaging. Het is allemaal niet zo vreselijk stijl, op een paar piekjes aan het einde na, maar dan ben ik al lang en breed ingefietst dus die doen me niets meer.

Een kopietje van de route in .tcx format vind je hier.

Nagekomen upgrade!

Aangezien m'n zadel toch nooit lekker heeft gezeten kon het verwijderen van de zijkanten weinig kwaad leek me. Wat ooit een Brooks B17 imperial (imperial = met vering) was, is nu een poor-mans Swallow. Laat ik die Swallow nu op mijn racefiets hebben en laat ik daar nou net heerlijk op zitten. 

B17 + stanleymes = Swallow

Ik was vanmiddag even bij de fietsenmaker om wat onderdelen op te halen en toen ik buiten kwam stonden twee fietsenmakers heftig te discussiëren wat voor zadel het nou was. Dit model kenden ze nog niet :-)

Surly-Upgrades voor 2014

Surly - stand 2014

Ik heb na de groene weg de Surly op een aantal punten aangepast. Om te beginnen het stuur: dat is anders (heeft een grotere bocht), staat nu een flink stuk lager, en komt hele erg in de buurt van mijn racefiets. Ik zit lekker gebukt en dat merk je met name bij tegenwind.

V-brakes

Aanvankelijk reed ik met dikke, 45mm banden. Nog voordat deze aan vervaning toe waren heb ik de remmen vernaderd: van cantilevers naar v-brakes. V-brakes zijn makkelijker en zonder gereedschap los te halen. De canti's in combinatie met de dikke banden gaven me extra werk en dat wil ik onderweg niet. Thuis is het gene probleem, maar in een berm met regen wil ik zo snel mogelijk een nieuwe binnenband kunnen monteren. Dat ze in theorie beter remmen is mooi meegenomen; ik merk er weinig van. De mijn canti's met kool-stop brakepads remden ook als een tierelier. 

Schwalbe Kojak 26 - 1.35 (zonder lolly)

Welnu, leuk van die nieuwe remmen, niet lang erna moesten de banden eraan geloven. Ik heb goede dingen gelezen over Schwalbe's Kojak. Een band zonder profiel, die met gemak op 6.5 bar gezet kan worden. Geen profiel is waardeloos in het veld, maar ik ben maar een simpele jongen die alleen over fietspaden rijdt. "Wat? " hoor ik u denken... "en regen dan?". Autobanden hebben profiel om regen af te voeren. Erg handig als je 120 rijdt. Met gemiddeld 22km/u is die noodzaak wat minder. In andere woorden: met regen maakt het dus niets uit. Met blubber op de weg moet je wel voorzichtig zijn, maar dat was ik toch al. Je ziet nu wel dat mijn spatborden in verhouding veel te groot zijn. Die zijn nog berekend op banden tot 50mm. Die komen volgens seizoen aan de beurt.

De laatste verandering is het verwijderen van de oude bagagedragers en het terugplaatsen van een enkele Tubus Fly. Die oude dingen waren erg sterk, maar ook loeizwaar. Dit dingetje is sterk, maar erg licht. Passen ook nog eens twee tassen aan, precies wat ik nodig heb. Die voordrager leek aardig, maar die gebruikte ik in de praktijk eigenlijk niet. Dus hopsakee, eraf met jou.