Dag 14: my friend the wind (reprise)

Vanochtend om 7u de auberge verlaten om verder zuidwaarts te trekken. Het viel me direct al op dat de straat nat was en het zag er niet uit alsof het van gisteren avond was. Vol goede moed opgestapt en binnen één minuut vol in een regenbui. Ik heb van ellende m'n poncho maar aangetrokken en mijn verlichting aangedaan. Ik voelde me niet veilig op de weg.

Na een paar minuten kwam ik langs de rivier de l'ain te rijden. Vreselijk mooi,  maar dat ding ligt in een ravijnachtige constructie; 'Gorge de l'ain'  geheten. En wat wil nou: dat is een soort trechter voor regenbuien. Het werd echt te erg om te fietsen en om mijn schoenen en sokken nog een beetje te sparen ben ik maar gehurkt onder mijn poncho, naast mn fiets gaan zitten. Dat heb ik 20 minuten moeten volhouden,  daarna regende het weer wat minder.

pluspunt : ik val wel op

Die Gorges zijn echt prachtig! Jammer van dat rot weer,  anders had ik echt meer foto's gemaakt. Het was nu zelfmoord voor mijn telefoon geweest. 

Trein en autobrug op elkaar

Uiteindelijk ben ik er nog redelijk ongeschonden doorgekomen. Heb nu nog koude en natte voeten en daar probeer ik zo wat aan te doen.

Gorgeous Gorge

Tijdens de middagpauze (die altijd voor 11u is)  kreeg ik bericht van het thuisfront: het weer wordt beter en een Noorden wind. Ik zal je vertellen, dat van die wind was me al opgevallen. Ik heb hem in mijn rug,  hoezee!  Ik schat hem op kracht 3 a 4 en het gaat gemakkelijk tussen de 25 en 30 per uur als ik me wat inspan,  maar dat doe ik niet. Ik ben een luie trapper.

Daar wordt sinterklaas niet vrolijk van

Het weer is verder nog niet zo best. Ik hoop dat het vanacht overwaait en dat het morgen beter is. Als die wind nog maar even aanhoudt,  want dat is wel fijn.

De camping van vandaag is een Camping municipal in St-Maurice-de-Gourdans.  Het is een beetje vreemd,  want hij staat vol caravans en campers, maar er is geen sterveling aanwezig. Niet één!  Ben maar ergens gaan staan en zie dadelijk wel verder. Nadeel: de douche is op munten en die heb ik (nog)  niet. 


Afstand vandaag : 73km
Afstand totaal : 1155km
Afstand te gaan volgens boekje: 403km Hoogtepunt van de dag : wind mee!

Morgen waarschijnlijk meer foto's, want ik moet weer klimmen. De uithijgpauzes zijn tevens dankbare fotopauzes.

Dag 13: Malheur au Thoirette

Eerst de post: @Janet: gisteren een pharmacie opgezocht om wat voor de benen te kopen. Kwam die griet met een Diclofenac zalfje aan. Helemaal goed,  mag thuis alleen op recept. Ik smeren,  weinig effect. Word ik, wakker vanochtend: benen als nieuw. Wereldspul. Goede Tip! @Marielle: nee ik fotografeer niet zo graag mensen.  Helemaal niet met mn telefoon (daar maak ik idd alle foto's mee),  omdat dat vereist dat ik nogal dichtbij kom. Met een 300mm telelens heb ik geen moeite met mensen fotograferen, nu ben ik wat voorzichtiger ;-) @Gert: remmen zijn nog als nieuw. Voor m'n gevoel ga ik ook meer omhoog als omlaag,  hoewel vandaag de remmen even flink op hun donder kregen.  Daar dadelijk meer over.

Goed. De originele titel had 'Conde(n)s' geworden,  zij het niet dat ik vanavond niet in Condes overnacht,  maar in Thoirette.  In Condes bleken geen winkels te zitten,  in Thoirette wel. Helaas blijkt er alleen geen camping meer te zitten. Fail. Ik ben uiteindelijk uitgekomen in auberge de Thoire,  tot mijn grote genoegen. Ik kan hier namelijk ook eten en ontbijten en de bardame garandeerde me dat ik zo een biertje kon krijgen. Snel door typen,  des te eerder heb ik hem.

Het werden er vandaag 86, mede dankzij wat zoeken. De dag begon vooral nat en mistig (vandaar de woordgrap 'condens').

Laaghangende bewolking

Gisteren heeft het hard geregend met een hemelse lichtshow. Ik kon pas tegen 01:00 slapen.  Alles was zeiknat vanochtend (de tent nu nog steeds,  maar die wacht maar tot morgen).  Vanaf meter 1 ging het omhoog,  de klim van de dag.  Ging als een speer,  ik vermoed door mijn smeersels.

En Poligny werd kleiner, en kleiner...

Eigenlijk was ik in no-time boven,  maar ik was wel zeiknat van het zweet. Toen ik stond uit te puffen deed zich een mooi kodakmoment voor.

lachspiegel 

Daarna ging het verder als een speer. Het leek wel het Haagse Zuiderpark waar ik doorheen reed. Vlak,  onderhouden en geen verkeer. Wel een beetje regen.

Verderop lag een zogenaamd keteldal. Een Cirque zoals de Fransen zeggen. Ik moest volgens het boekje even kijken.

als dit een keteldal is, dan wel een met kokend water... 

Maar ik zag niet veel. Beetje hetzelfde als bij Snoqualme falls bij Seattle. Ook naartoe gereden,  alleen maar mist :-(

Vond het land een beetje op het Lake District in de UK lijken,  inusief de regen.

helemaal niet onaangenaam

Maar snel weer door voor......

Lijkt niet hoog, maar fiets er eerst zelf eens naartoe

Mijn eerste col! Hierna begon het feest. Een enorme afdaling gevold voor een dito klim. Ik heb het hoogste punt van de route behaald volgens het boekje, ergens in een dorp verderop. Hierna ging het bergaf (in positieve zin).

Stuwmeer

Langs het stuwmeer,  langs de dam. 'Een bezichtiging waard' . M'n zuster op een houtvlot (sorry Es); ik reed dik 50 en was echt niet van plan dat op te geven voor een dam. Hoe heerlijk is het als je maar 50kmh mag en je gewoon in overtreding op de fiets bent. Het duurde wel 5 kilometer.

Erg mooi

Het begint hier serieus mooi te worden. Morgen rij ik Rhône-Alps in en volgens het boekje begint daar Zuid Frankrijk (lees,  het weer moet beter worden omdat ik ten oosten van het Central Massif kom,  dus uit de Jura).  Voorlopig wordt er weer regen voorspeld dus ik moet het nog maar zien.

Afstand vandaag : 86km
Afstand totaal : 1082km
Dieptepunt van de dag : deze categorie schrap ik omdat ik niet als een zemel wil overkomen.
Hoogtepunt van de dag : m'n eigen kamer,  douche en eten in een goed restaurant. Eind goed, al goed.

Dag 12: Poligny

Poligny, da's de plaats waar ik vandaag ben aangekomen. Kon geen leukere titel bedenken,  ben een beetje moe. De afgelopen dagen (ik denk met name die lange van 146) doen me een beetje de das om. Heuvels gaan ineens weer moeilijker en ik voel mijn bovenbenen branden. Maar goed,  de dagindeling: om 6u eruit,  on 7u op de fiets. Had het weer eens koud gehad dus ben begonnen met extra beenstukken aan en een jasje. Die heb ik tot iets voor de helft aangehouden, toen werd het te warm (we spreken momenteel rond 14:15 van een graad of 25 en een lichtbewolkte hemel).

hangbrug onderweg

De route begon langs de Oselle en dat betekent in ieder geval een vlakke start. Vind ik altijd lekker ivm inrijden.

l'Oselle in de ochtend 

Helaas was het rap gedaan met het inrijden,  de Jura diende zich aan. Wat is dat mooi zeg. Wil ik zeker nog wel een keertje heen (met de auto welteverstaan).

Erg mooi landschap

De Jura is mooi maar biedt ook onvermijdelijke uitdagingen in de vorm van klim en daalwerk. Dat laatste trek ik wel (speciaal voor Wyb: kom niet boven de 60 en ga gewoonlijk met 40 door de boerendorpen,  ik heb ouderwetsche velgremmen en veel bepakking) maar het klimmen wilde echt niet. Ik had nog wat raars zelfs: als ik moest hoesten dan voelde ik de toegenomen bloeddruk in mijn lichaam als een pijn in mijn bovenbenen. Klinkt een beetje wazig,  maar zo voelde het ook.

Dat is dus een van de redenen dat ik niet zo veel heb gereden vandaag: 71km. Een andere reden is dat ik morgen het hoogste punt van de route bereik: 600m. Klinkt niet veel,  maar wordt vooraf gegaan door een klim van 6% over 4200 meter. Ik weet inmiddels dat 6% over 500m al op het kleinste verzet moet,  dus dat wordt een kwestie van geduld. Ik moest dus vandaag mijn benen 'sparen'. De derde (en beste)  reden is dat ik vrijdag met Nien heb afgesproken in Sts-Maries-de-la-Mer.  Ze heeft daar een hotel geboekt. Als ik nou 'rustig'  aan doe en de resterende afstand (532km) zo verdeel dat ik op vrijdag aankom dan zijn mijn etappes überhaupt niet zo lang meer.

Het land en de dorpen worden vrolijker hoewel ik me soms ook in Oost-Polen waan. Je ziet duidelijk dat hier meer toerisme is en de akkerbouw is veel kleinschaliger.

zien ik daar de eerste echte steenpuist?

Overal staan ook fruitbomen en de weg ligt soms vol met appels. Doet me denken aan Spanje,  waar je de sinaasappels van de straat kon rapen (en wat ik ook deed). Nog geen vijgenboom gezien. Reken maar dat er een uitgebreid verslag volgt omtrent mijn eerste wilde vijg van 2012.

Toerisme!

Façade van een woon/werk complex, gebouw rondom een zoutmijn in het jaar kruik

Tot slot: dit is Frankrijk,  dus hier sluiten ze gewoon even een spoorwegovergang voor een paar weken af. Sneu als je camping letterlijk aan de andere kant van de baan, ligt. Heb nog even iets stouts overwogen, maar besloten dat m'n leven me te lief is.

Route barré

Afstand vandaag : 71km
Afstand totaal : 994km (bijna 1000!)
Dieptepunt van de dag : vandaag geen dieptepunten
Hoogtepunt van de dag : pak theebiscuit van LU zitten wegknagen met bak lapsang. Goede combi!

Dag 11: Rue du Cannabis

Dat is een woordgrap. Tijdens mijn middelbare school tijd ben ik eens met de klas naar een hotel in Parijs geweest. Het zat aan de de Rue du Cabbanis.  En wij lachen,  'het had rue du Cannabis moeten zijn'.  Daar dadelijk meer over.

Gisteren na twee vazen rode wijn geslapen als een roos. Beetje te goed zelfs,  werd veel te laat wakker met een droge bek en een houten kop. Eigen schuld. De dagetappe zou iets van 64km zijn dus een relatief rustige dag. Eerst naar de supermarkt (bergop)  om erachter te komen dat ze elektrische panne hebben.

Panne

Zij panne en ik pech,  want geen eten. Gelukkig verderop een bakker van wat zoetigheden kunnen afhelpen.

Het eerste deel van de route gaat over het jaagpad van de Saône en is daardoor lekker vlak.

Verkeer op de Saône

Ik zie dat ik helemaal geen andere  foto's van de Saône heb gemaakt. Ach,  een aardig ding maar je mist er weinig aan. Na verloop van tijd verlaten we de Saône en gaan we door een streek met akkerbouw.

De wind stak ook weer op (uit het zuiden,  zucht)  en ik voelde mijn benen branden. Die toch van gisteren was wat veel misschien. Op een mooi moment,  ergens tussen twee boerendorpen ruik ik iets. Het werd sterker,  sterker,  totdat ik opkijk en m'n ogen niet kan geloven. Ik rij op de Rue du Cannabis!

zonder foto geloof je dit toch niet

sticky fingers

Eerlijk waar,  tenzij je een héle grote jongen bent heb je nog nooit van je leven zoveel wiet gezien. Het veld was (en ik overdrijf niet getuige de volgende foto)  100 bij 100. 

Langs de weg staan brandnetels, maar daarachter the real deal"

Kijk,  ik ben niet gek. Het is vast niet te roken (ik heb overwogen om een tasje mee te nemen,  de toppen zagen er rijp uit) en ze maken er vast touw van. Of kleding die ze in linkse winkels verkopen.  Maar toch,  wat een gezicht.

Waarom groeit er nou geen amphetamine langs de straat, daar heb je wat aan op de fiets

Vandaag dus verder weinig te melden. Oh ja,  deel 1 zit erop. Dadelijk de route voor morgen bekijken. Schijnt een  zware week te worden met etappes door de Jura. Vanavond geen wijn en vroeg naar bed. Net nog even de was gedaan en een alternatieve waslijn van wat spanbanden gemaakt. Voor de geïnteresseerden: ik zit in Marnay.

Afstand vandaag : 71km
Afstand totaal : 923km
Hoogtepunt van de dag : nog nooit zoveel wiet gezien
Dieptepunt van de dag : zoveel wiet,  zo weinig ruimte op de fiets ;-)

Nog eentje dan:

la fôret du Cannabis

Ps: uiteraard de coördinaten opgeslagen in mijn GPS. Je weet maar nooit ;-)

Dag 10: toppunt

Vandaag was zonder twijfel de mooiste etappe van de reis. Heel veel groen,  liefelijke boerderijen,  bossages en uiteraard het nodige geklim en dat lijkt me steeds minder te doen.

First things first: eergisteren heb ik Lon ontmoet. Lon spoort niet en dat mag ik wel. Hij rijdt per dag een etappe uit het routeboekje. Da's ongeveer 180km per dag. Op een racefiets met minimale bagage. Zijn fiets + bagage weegt ongeveer evenveel als mijn fiets zonder.  Hij vertrok gisteren uit Lunéville,  zo was te lezen in de comments op dag 9. 185km heeft de idioot gereden. Hij had de wind nog tegen ook. Chapeau. Hij zei al dat de route zo mooi werd onderweg. Geen woord van gelogen.

Ik ben momenteel in Porte-sur-Saône,  146km opgeschoten (who needs a racefiets). Het is hier toeristisch en aantrekkelijk. Wist niet dat die combi bestond,  maar na een paar dagen Lorraine ga je dat wel waarderen.

Port-sur-Saône

Vanochtend na een vreselijke nacht om 5:30u opgestaan. Het begon gisteravond met een remake van Hitchcocks Birds. Ik lag om 20:00 in bed,  klaar om te slapen. Honderden kraaien in de bomen bij de camping. Een lawaai, absurd. Om 21:00 was het kraaibeestenbedtijd,  het werd namelijk donker. 10 minuten stilte. Begint er een klassiek concert in de kasteeltuin naast de camping. Pfff,  en dan nog van die Rieu-achtige melodieën...  Om 23:00 ook dat gehad. Werd ik vanacht wakker van de kou,  vreselijk. Ik leed aan 'rigor camping' . Stijf van de kou. Alles aangetrokken wat ik kon vinden,  hielp geen zier. Toen maar vroeg eruit en douchen. Je moet het niet opvatten als geklaag hoor,  er zijn veel ergere dingen. Vandaag was echt een topdag zonder spierpijn,  scrotum mortale,  tegenwind of regen.

oude brug

Ik rij (en volgens mij: reed)  in de Vogezen vandaag. Ik zag op mn routeboekje namelijk alweer weer een departments grens. Geen idee of dat klopt. Wat is het hier mooi zeg. Veel beboster en kleinschaliger akkerbouw.

geen straf

Zeg nou zelf: das's toch fantastisch fietsen?  Zien jullie een wolk?  Nope,  ik ook niet. Dat maakte vandaag wel wat zwaarder: met 30 graden bergop eist z'n tol wel. Heb een paar kleine stukjes moeten lopen,  maar niet veel. Bijkomend voordeel van de zon is dat mijn armen nu dezelfde kleur als mijn stuurlint hebben.

nou ja, bijna dan. Ze zijn wel bruin hoor!

Waarom nu dat kolere eind fietsen en niet eerder stoppen?  Welnu,  het routeboekje sprak over een camping alhier,  met daarnaast een mooi restaurant. Ik dacht: makkelijk,  direct koud bier. Dat was dus de reden. Kom ik aan hier,  ruik ik direct nattigheid: het was wel erg donker. Ja hoor: vandaag gesloten. Wel miljaar, dat was echt de reden om door te rijden en nu dus pech. Nou ja,  pech..  Wat rondgelopen en in een restaurant een menu du region gescoord met gerookte zalm,  garnalen,  geflambeerde eend,  kaasplank en tarte-tatin. En uiteraard een bekwame rode ernaast. Fietsen is zo slecht nog niet hoor. Ook niet omdat ik alle calorieën er met gemak weer vanaf trap morgen :-)

6km: Sigaar uit eigen doos, je trapt je eerst de ziekte bergop

Om de dag nog mooier te maken kreeg ik vandaag een afdaling van 6km cadeau. Met dit weer geeft dat bijna een buiten lichamelijke ervaring,  zó lekker.

opgelet bij Aardrijkskunde?

Check bovenstaande foto. Gaan er bellen rinkelen? Los van dat heksen welkom zijn in Jésonville bevindt zich hier ook de grote Franse waterscheiding (volgens het boekje). Al het water ten noorden hiervan stroomt via maas, Moezel of weet ik veel richting Noorzee,  alles ten zuiden richting de Middellandse zee.  Cool hè?  Weer een mijlpaal :-)

speciaal voor Wyb

Koffie was in een dorp waar ze een ukelele festival hielden. Overal hingen die kolere dingen. Bovenstaande foto is speciaal voor Wyb.

Morgen korte etappe (80km ofzo)  naar Marnay, daar begint deel (boekje)  2 van de reis. Vanaf daar nog maar 600km las ik gisteren. Moet me inhouden dus.

Welnu,  nog een uitsmijter : er loopt ook hier een Hitlerkat:

Betrapt terwijl hij zich beraad op de Endlösung der muizen

Afstand vandaag : 146km
Afstand totaal : 852km
Dieptepunt van de dag : 146km rijden voor een gesloten restaurant
Hoogtepunt van de dag : de hele dag was één hoogtepunt. Fenomenaal. Serieus. Doen als je in de gelegenheid bent. De Tarte Tatin komt trouwens op plek 2 van hoogtepunten ;-)

Dag 9: tweede rustdag

Vandaag niet veel te melden. Vanochtend rustig aan gedaan en in het speelhol van de camping mijn elektrische apparaten eens goed van stroom voorzien.

speelhonk annex wasdroogruimte

Het lijkt wel een schoollokaaltje in midden Afrika met die bankjes en stoeltjes. Gelukkig is het warm en droog dus kan de was er ook drogen. Ik wil morgen namelijk weer mijn radioactieve kanarieshirt weer aan.

Heb ook de Surly getweakt: mijn stuurbocht heb ik wat..  tja,  hoe zeg je dat... omhoog gedraaid zodat ik wat lekkerder 'hang'  in mijn stuur.

Hij hangt lekker

Het voelde direct als een andere fiets. Benieuwd hoe het op de lange afstand voelt.

Lunéville is wat groter als ik dacht. De camping,  waar ik éénvijfde van het totale gastenbestand uitmaak,  ligt naast een immense kasteeltuin,  behorende bij een immens kasteel.

Dit had ik niet verwacht

dit evenmin

In Lunéville was braderie. Lees: ouwe zooi langs de kant van de straat en hier en daar een eetstalletje.  Ik heb me ingehouden maar kon een gerookte hamschijf natuurlijk niet laten liggen. Als 'ie het haalt wordt het m' n avondmaal.

Une braderie

Hier in Lunéville zijn ze geobsedeerd door grafmonumentenspeciaalzaken. Ik heb wel vier of vijf van zulke winkels gezien. Sommigen hebben speciale aanbiedingen:

Een koopje, en ik kan het weten

Op de terugweg in het park was ik maar wat blij dat ik nog niet op de fiets zat:

hé Bob wat ben je nat (voor de kenners) 

De fontein is in no time leeg met deze wind. En nee,  hij staat niet verkeerd afgesteld. Het waait nog steeds :-(

Ik heb hier op de camping inmiddels kennis gemaakt met twee andere fietsers die beiden 'mijn' route rijden. Allebei willen ze langs Mont Ventoux.  Hmm,  brengt me op een idee. Als het 'past' zoek ik daar een camping,  dump ik m'n bepakking en ga ik hem beklimmen. Ik ga de tijd maar niet bijhouden want dat levert me denk ik een levenslang complex op :-)

Het valt me op hoeveel aanspraak je hebt als fietser; nooit gedacht en nog leuk ook. In Gerolstein een knettergekke ADHD-Duitser op een stadsfiets met een berg bepakking,  niet normaal. Mager als een lat,  ongetwijfeld vrijgezel en waarschijnlijk nog bij pa en ma inwonend. Hij was ergens in de veertig en leerde me nog een mooie uitdrukking toen hij me wees op een steile helling: 'Da fangt die Kacke erst richtig an zu dämpfen'  oftewel: daar krijg je het zwaar mannetje. Bleken trouwens profetische woorden. Hijzelf nam liever een omweg van Bonn naar Gerolstein.  'Waarom' vroeg ik hem? 'Ach',  antwoordde hij: 'anders ben je zo vroeg weer klaar'.  Hij kwam om 20:00u aan op de camping. Wat 'ie at onderweg? Handjevol nootjes. De malloot.

Ben dus niet naar Nancy gegaan. Beetje uitrusten voor de tent kan ook geen kwaad. Ik wil morgen weer een stevig stuk rijden dus moet frisse benen hebben. Tot dan!

Dag 8: De wind wint

Demis Roussos had overduidelijk nog nooit gefietst toch hij 'my friend the wind' schreef.  Mijn vriend is het in ieder geval niet (meer). Het zal vast ook door de trip van gisteren komen maar ik kon het naar niet winnen van de wind.  Bergop en dan pal in je mik. Het is gewoon te veel. Ik ben afgehaakt in Lunéville,  na 42km ploeteren. Morgen roep ik uit tot extra rustdag omdat het maandag pas weer echt mooi schijnt te worden (morgen wordt er wat nattigheid verwacht). Het weer is verder eigenlijk prima: graadje of 25, zonnetje en af en toe een dikke wolk,  maar die waaien heel hard over. Vandaag weinig foto's gemaakt. Was veel te druk met stoempen. Ik ben net Pieter van Vollenhoven met die twee uitstekende windvangers achter me.

M'n eerste zonnebloemen veld

De zonnebloemen onderweg lieten hun hoofd hangen alsof ze het allang wisten: kansloze onderneming, Toet.

Als je even in een stukje bos kunt rijden dan valt de wind wel weer mee. Maar het is het toch voornamelijk open veld.

Mijn routeboek raadt Nancy aan. Dadelijk even kijken of de trein vanuit Lunéville daarheen gaat. Leuke bestemming voor morgen,  het mag best een beetje vakantie lijken.

Tot slot: ik zag dat weer nieuwe vrienden en familieleden zich tot het publiek hebben gevoegd. Welkom!  Ik lees alles en ben er erg blij mee.

Afstand vandaag : 42km
Afstand totaal : 706km
Dieptepunt van de dag : moeten beseffen dat ik niet verder kón
Hoogtepunt van de dag : net een dampende bak lapsang souchong gezet.  Erg lekker.

Lapsang!

Dag 7: 6.1

Bon soir mes amis,  comment allez vous?  Met mij prima. Afgezien van een kleine uitdaging heden middag,  maar daar dadelijk meer over.

Vanochtend rond 7u mijn weg langs de Moezel vervolgd. Natuurlijk eerst mijn pension-hospita betaald,  die met Duitse zakelijkheid emotieloos de handeling voltooide. Kon geen glimlach vanaf. M'n bidons wilde ze wel vullen. Ik denk met toverwater. Wat een naar mens. Ik verdenk haar er ook van mijn fietsdag te hebben betoverd. Enfin,  het Moezelpad: rivieren zijn cool omdat ze vlak zijn. Het eerste stuk was als door een strijkijzer bewerkt en ik kon een redelijk gemiddelde neerzetten.

De Moezel, voordat hij La Moselle gaat heten

De Moezel (en het pad)  voeren naar Frankrijk. Niet helemaal,  want de Moezel ontspringt in Frankrijk. Hij voert naar Koblenz waar hij opgaat in de Rijn.

Iets wat me bijzonder opviel was dat ik langs de spoorbaan eerst station Perl voorbij ging,  en toen station Apach. Ik vraag je. Voor de minder technischen onder ons: voeg er een Linux- en mysql server aan toe en je hebt het platform waar 80% van 's wereld websites op draait.

In Frankrijk,  zo had ik gelezen,  stond vlakbij de Moselle een kerncentrale. Ik had hem al vaak op foto's gezien,  en nu ook in het echt.

De cloudgenerator nabij Catenomme

Een immens ding met vier koeltorens. Schijnt 8% van Frankrijk van prik te voorzien volgens mijn routeboek.

Bij Catenomme nemen we afscheid van de rivier en gaan wede heuvels in. En serieus ook. De route gaat over Franse B wegen en ik had al zo' n donkerbruin vermoeden dat er nog al wat verkeer kon rijden. Ik heb dus mijn radioactief gele shirt maar aangetrokken.

Hier lach ik, maar dat is alleen voor de foto

Ik kom op vliegende beesten over als mega-stamper of super-meeldraad want ik had heel wat van die jongens op mijn shirt. Trouwens,  ik lijk wel te lachen,  maar ging ondertussen kapot tijdens het fietsen. Het duurde tot 12:30 voor ik In mijn ritme zat. De titel van vandaag (6.1) slaat op de snelheid die ik moet houden voordat ik omval. Hoe ik dat weet?  Keer of 30 uitgeprobeerd denk ik. Ik moest mezelf omhoog slepen. Het had met fietsen weinig meer te maken.

Aan de top van een van de klimmen bevindt zich een onogelijk etablissement waar ik een bakkie heb gedaan. Daarna ging het een stuk beter.

Un café noir svp

Het punt was namelijk dat ik nog zo ver moest. Op 97km afstand zat de eerstvolgende camping volgens het routeboekje.  Ik verdenk die toverkol van vanochtend van het wegtoveren ervan,  want mooi geen camping te vinden. Tweede alternatief: op 150km. Nou ja vooruit dan maar. Niet wetende dat het ging regenen en er een vreselijke zuidenwind zou opsteken waagde ik de poging.

Veel akkerbouw onderweg

Lorraine,  want zo heet het hier,  is maar saai. Veel akkerbouw en grote open vlakten die golvend in het land liggen.  Ideaal voor een tegenwindje kracht 4. Niet tegenaan te fietsen.

En dan ook nog tegenwind... 

Onderweg nog een bakker aangedaan en daar wat noodrantsoenen ingeslagen. Ik had bijna niets meer. Op een chocoladebroodje en een erg lekkere bol met 'tonijn' (en kaas, tomaat, augurk en ei) heb ik het uiteindelijk gehaald.

Revitaillering

Het was een helse tocht,  met dank aan het gebrek aan campings, het eindeloos omhoog fietsen en de tegenwind. Ik ben uiteindelijk om 19:00 (twaalf uur later)  aangekomen op een camping in Vic-sur-Seille,  150km verderop. Dat zijn dus twee dagen in één. Morgen geen wekker en we zien wel hoe ver we komen. 50km lijkt me meer dan genoeg. Tot dan!

eind goed, al goed

Afstand vandaag : 150km (!)
Afstand totaal : 664km
Dieptepunt van de dag: mwoa,  het viel eigenlijk nog wel mee
Hoogtepunt van de dag : de douche van zojuist