De dag startte na een vreselijke nacht. De spookcamping bleek wel degelijk bewoners te hebben, en dat heb ik geweten. Op het aanpalende veldje stond een caravan waar een feestje werd gegeven. Om 01:00u stopte het feestgedruis eindelijk en werd het stil. Denk niet dat ik kon slapen: het waaide hard en de temperatuur daalde tot onder de 10 graden. Met andere woorden: ik had het koud. Heel koud. Ik heb namelijk geen slaapzak mee. Ik ging immers naar het zuiden, weet u nog. Heb wel een lakenzak en een fleece dekentje, en daar moet ik het mee doen. Veel te koud dus. Een warme douche was me ook niet gegund: die liep op muntjes en ik heb de hele avond (en ochtend) niemand van het camping management gezien om ze te kopen. Voordeel is wel weer dat ik niet heb hoeven (kunnen) betalen voor de staplaats.
Zoals gezegd waait er een hele koude wind. Vanuit het noorden, dus in mijn rug. Ik heb te doen met mensen die andersom rijden. Dat moet vreselijk zijn. Ik ben koudbloedig. 'Hoe heter, hoe beter' is één van mijn lijfspreuken. Dit weer past daar niet echt bij, en ik heb me vandaag opgetuigd met: een fietsbroek, extra beenstukken, daar overheen een lange broek. Een fiets shirt, een trui met lange mouwen en een wind jack. En nog had ik het koud. Door het vele klimmen van vandaag ging ik enorm zweten in mijn windjackje en dat werd direct afgestraft door de wind, ookal kwam 'ie van achteren.
 |
| Pad van de vlakte |
Vandaag moest ik een hoogvlakte bedwingen. Vanuit het Rhônedal richting het land van de Isere. Het was bovengemiddeld klimwerk en elke keer maar weer naar beneden om daarna weer te klimmen. Ik was er een beetje klaar mee. Had al 24u lang koude tenen en de kampeerspullen lijken ook elke dag zwaarder te worden. Ik zat dus een beetje in een dipje. De gedachte aan een volgende campingnacht hielp daar niet echt bij, en ik heb het boekje geraadeegd. In de buurt van mijn eind plaats zat een chambre d' hotes, da's frans voor ' une bed and breakfast'.
Voordat ik daar überhaupt in de buurt van kwam moest ik eerst die ellendige hoogvlakte bereiken. Volgens het routeboekje hadden voor de Franse revolutie cisterciënzer monniken een aardig imperium opgebouwd aldaar. Nu was er maar weinig meer van over. Alleen de naam van één van de gehuchten deed er nog aan herinneren.
 |
| Nondeju, wie had dat gedacht |
En zo kom ik bij de verklaring van de dagtitel : de hele dag heb ik rondgereden met een hardvochtig 'Nondeju' gevoel. Ik ben er even klaar mee en je mag best weten dat ik nog héél veel meer dingen dacht, maar die lenen zich niet voor een beschaafd blog.
Welnu, nondeju is een oud-Hollandse verbastering van het Franse 'Nom de Dieu': naam van den heer. De naam van het dorp op de foto betekent precies hetzelfde. Cirkel rond? Bijna.
Ik moest mijn slaapplaats nog zoeken. Kostte me 2km omrijden. Kon het eerst niet vinden, en bleek verscholen achter een landelijke oprijlaan. Ik werd verwelkomd door een alleraardigste man die ook nog eens Nederlands bleek. Martin was zijn naam en Hij had het 'chalet' nog vrij.
 |
| Mon chalet |
Dankbaar gebruik van gemaakt. Voor 20 euro kun je je er geen bult aan vallen en alles beter dan een camping in de kou.
We blijken hier aan de pelgrimsroute van Wenen naar Santiago te zitten en het chalet is dan ook voorzien van een jakobsschelp. Cirkel nu rond? Ja, de gristelijke cirkel is rond. Alles in naam van de heer vandaag.
Wat ben ik blij, dit maakt de dag van vandaag, gisteren en afgelopen nacht ineens weer goed. Ik ben de gelukkigste fietser van Rijswijk in Frankrijk. En waarschijnlijk ook de enige ;-)
Maar het mooiste moest nog komen:
1: Martin komt straks ontbijt voor morgen brengen,
2: hij heeft net een boodschappen mand met eten neergezet ('pak maar, dan hoef je niet meer naar de stad')
en 3: hij is fietsgek. Heb een uur met hem zitten praten over al zijn tochten en over zijn fiets, die prompt werd gehaald.
 |
| Martin en zijn fiets |
De oude knutselaar had twee dingen aan zijn fiets verbouwd: een derde rem die hij met zijn linkervoet kon bedienen (hij had eens een gebroken remkabel gehad, bergaf, en die bijna-dood-ervaring wilde hij kostte wat kost niet nogmaals meemaken), maar het mooiste was zijn voorvork:
 |
| oude spin = voorvering |
Hoe briljant is dat. Een oogje met lager van een oude kinderfiets deed nu dienst als scharnierpunt voor de voorvork(en). Een oude spin, 'die vervang ik eens per jaar', was tot vering gepromoveerd. Hij had er veel bekijks mee. En terecht. De oude hobbyist, het zal wel in de naam zitten.
Afstand vandaag : 69km (voelt als 969, ben gebroken)
Afstand totaal : 1224km
Afstand te gaan volgens boekje : 340km.
Hoogtepunt van de dag : De ontmoeting met Martin
4 opmerkingen: