Vandaag een korte update en wel hierom: de eerste 70km gingen als een dolle. Die waren voor ij voor ik er erg in had. Omdat het zo lekker ging ben ik maar weinig gestopt. Er was ook weinig aanleiding tot stoppen: ik reed nog steeds door eeuwen geleden van de zee teruggepikt veengebied, zo las ik vanochtend. Je zou zweren dat je in Noord-Holland rijdt. Erg saai.
Vanochtend koninklijk ontbeten, met nog voor het ontbijt een appelkoek, een minimaal dubbele hoeveelheid ontbijtgranen en daarna 'the full'. Moet zeggen dat ik daarna toch ook wel wat full zal.
 |
| Doet me denken aan hoe we vroeger in B&Bs in Schotland zaten |
 |
| One heart attack on a plate please |
Na het vullen van de bidons snel van acquit gegaan.
De eerste grote stad op de route was Boston. Zag er vanaf de fiets aardig uit, met een heuse kathedraal, zoals veel van de steden hier hebben.
Daarna langs ogenschijnlijk eindeloze kanalen; die hebben ze hier dus ook. Het voordeel van die dingen is dat ze vlak zijn. Het nadeel is dat je vaak onbeschut rijdt en dat het best saai is. Vandaag is zo'n grijze dag en dat helpt niet echt in dit landschap. Ik ben nog alleraardigst tussen de buien doorgekomen; her en der was de straat flink nat met plassen. Ik heb mijn rain-gear nog niet uit hoeven te pakken. Dat gaat morgen ben ik bang wel anders zijn.
De laatste kilometers waren stoempen. Harde wind op kop en mijn gebeden om nu eindelijk dit pseudo Hollandse landschap te kunnen verlaten werden beantwoord met wat kuitenbijters. Ik heb het marshland achter me gelaten en ga richting Noorden over verhard maar heuvelig terrein.
Hij de B&B was niemand, maar ze verwachtten me al.
Er was niemand aanwezig. Maar een meneer door de telefoon wees me op de brievenbus met daarin de envelop met sleutels. Ik kreeg een verhaal erbij; over hoe hij een niertransplantatie had gehad en door de bijwerkingen blind was geworden en daarom dus niet persoonlijk aanwezig kon zijn. Okee... Hij was verder bijzonder aardig en attent. Hij zei (en dat vond ik wel sneu) "see you tomorrow at breakfast". Hmmm...
 |
| Boston cathedral |
Daarna langs ogenschijnlijk eindeloze kanalen; die hebben ze hier dus ook. Het voordeel van die dingen is dat ze vlak zijn. Het nadeel is dat je vaak onbeschut rijdt en dat het best saai is. Vandaag is zo'n grijze dag en dat helpt niet echt in dit landschap. Ik ben nog alleraardigst tussen de buien doorgekomen; her en der was de straat flink nat met plassen. Ik heb mijn rain-gear nog niet uit hoeven te pakken. Dat gaat morgen ben ik bang wel anders zijn.
 |
| Ook Kraftwerk wist het al: der Fahrbahn ist ein graues Band, weisse Streifen, grüne Rand |
De laatste kilometers waren stoempen. Harde wind op kop en mijn gebeden om nu eindelijk dit pseudo Hollandse landschap te kunnen verlaten werden beantwoord met wat kuitenbijters. Ik heb het marshland achter me gelaten en ga richting Noorden over verhard maar heuvelig terrein.
Hij de B&B was niemand, maar ze verwachtten me al.
 |
| Attent |
Tot morgen! Het wordt een lange dag naar Beverly waar ik de volgende B&B heb geboekt (plm 105km). Het weer wordt slecht en ik krijg weer wat heuvels.
M'n update zal daardoor wat later komen denk ik.
Ronald
Geen opmerkingen:
Een reactie posten