maandag 6 oktober 2014

WHW Dag 3: Rowardennan - Crianlarich

Dacht ik dat gisteren een zware dag was?

#%/@&£%!! Iets meer dan 34 km in de stromende, stromende regen. F#cking 1000 (!) hoogtemeters. Alles echt zeiknat,  moraal naar 0, maar wel mooi onderweg :-)

Mooi onderweg

Vandaag om 6u uit de veren en om 7u ontbijt. Het wordt een lange dag. De eerste etappe vanaf  het hotel,  zo'n 7 km,  voert over goede brede  bospaden die omhoog en omlaag gaan en de contouren van het Loch volgen. Na een tijdje wijken de mooie paden voor een scène uit Lord of the Rings. In negatieve zin. Overal takken, stronken, keien, rotsen en regen. En omdat het zo regent staat het pad (als je dat al zo mag noemen) overal,  maar dan ook overal onderwater. De kleine watervalletjes die het pad kruisen zijn nu grote watervallen. Bij één moeten we knie-diep door het water. 

Veel plezier met oversteken

Mijn schoenen,  die tegen die tijd al doorweekt zijn,  (hier helpt Gore-tex niet meer) lopen vol. Ik merk het nieteens.

Het 'pad'

Na zo'n  22 km naderen we Inverarnan,  en net nog voordat we er zijn verstapt Fred zich en knakt er iets in zijn rug. Inverarnan is een mooie stad,  maar net iets te ver weg. Hij strompelt verder,  neemt aan de weg een lift en komt veilig aan in Crianlarich.

Ik mag dan nog 12km solo (in goed overleg). Ik zal 'm uitlopen ook.

De laatste 12 km voeren door een erg mooi glen waar een woeste rivier doorheen meandert. Volgens het boekje was het hier relatief vlak. Volgens mij is vlak tussen Gouda en Woerden, maar niet hier.

Misschien niet vlak, wel verdomd mooi


Afgepeigerd en drie uur later (vandaag ruim 11 uur onderweg)  kom ik aan bij de Lodge. Fred was bezorgd omdat ik er wat langer over deed. Er schijnt een weeralarm te zijn afgegeven voor de regio voor vandaag en morgen. Geen idee hoe dat de plannen van morgen beïnvloedt,  maar dat zien we morgen wel.

Morgen is een dag van 22km (weer zogenaamd relatief vlak) dus dat mag niet te lang duren.

Ik ben wat moe,  maar voel me nog redelijk. Fred heeft erg last van z'n rug en we bepalen morgen de planning. M'n schoenen staan tegen elk advies in voor het haardvuur in de pub. Hopelijk drogen ze nog wat.

Verder geniet ik met volle teugen en heb ik het bijzonder naar m'n zin hier.

Zicht op Ardlui,  waar ik niet nader te noemen mooie herinneringen aan koester

Terwijl ik dit zit te typen op mijn telefoon zingt Roy Orbison 'it' s over'.  Haha, voor jou Roy,  niet voor ons :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten